Reims-Hautvillers-Montmort-le reclus

Het ontbijt in st sixt in Reims was gezellig. Om half acht zaten fred en cecilia al n tijd te kletsen toen ik binnenkwam. Cecilia woont in parijs en geeft 3 dagen per week les op de universiteit in reims en de andere dagen doet ze onderzoek. Uit n krantenartikel op de muur bleek dat fred op dezelfde stoel zat als de paus in 1996. Toen zij weg waren kwam er een theatergezelschap binnen. Alleen patrick de amerikaanse ier was spraakzaam en erg geinteresseerd in mijn avontuur. Hij heeft ook n tijd met n rugzak door europa met n hond gereisd. Zij moesten die avond optreden tussen de kathedraal en paleis van de tau. Ik kwam ze weer tegen toen ik de kathedraal ging bezoeken om 9 uur. Indrukwekkend als je door die immense ruimte loopt. Speciaal waren voor mij het standbeeld van jeanne d'arc en het glas-in-lood van chagall. Met mijn zus Marga was ik enkele jaren geleden in Ruoms op de plek waar zij ws verbrand is. Na wat uitleg over mijn avontuur aan 2 oostenrijkse dames in het duits. Vervolgde ik mijn pad. Bij de biologische bakker kreeg ik van de verkoopster nog n chausson des pommes en n pain de chocolat helemaal gratuit mee. Pelgrims moeten goed eten. De weg langs het kanaal was n rustige en veel sportieve mensen sporten in de zon er heerlijk op los. Op naar hautvillers waar dom perignon begraven ligt. Naast epernay n zeer bekend dorpje. Itt de weg naar Reims met weinig veranderend landschap en t laatste stuk over de 2000 jaar oude romeinse heirweg, loop ik vandaag over de heuvels tussen de wijngaarden, door de bossen en langs de weilanden. Zeer gevarieerd deze region ardennes-champagne. De overnachting aan de vijver van neuville in mijn tent werd door de zonsondergang en de gespotte marter in zijn bomenhol n hele bijzondere. Met de koekoek en de roep van watervogels viel ik in slaap. De volgende ochtend in het meer mij gewassen, tentje opgeruimd, rugzak geordend en op pad. Zoals zo vaak heb ik het idee dat ik overal ver vanaf ben en na 1km kom ik de eerste huizen van bellevue tegen. En direct er na het 5-sterren hotel 'le royal champagne'. Mooi die hebben vast wel n ontbijt voor n ongeschoren en ongewassen pelerin met baton. Zonder blikken of blozen gaf de serveerster aan dat ik voor 29 euro kon aanschuiven! 1 uur later stond ik weer buiten na in n aparte victoriaanse ruimte afgezonderd van alle andere gasten voor 10 euro, n croissantje met luxe broodjes en met koffie mijn op maat gemaakt ontbijt had genuttigd. Het zicht hier vandaan over de vallei van de Marne is subliem. Door het bos naar Hautvillers. En na gisteren al n glas champagne te hebben gedronken liep ik nu het eerste de beste cave binnen om te proeven. Het was er gezellig druk. Info over de druivensoorten gekregen en goede fles champagne is pas na 3 jaar rijp voor de afdronk. Toch maar n zwaar flesje van 37,5 cl ingeslagen n grand reserve van G. Tribaut. Het is n leuk dorp. De kerk ingegaan om de grafsteen van dom perignon te bezoeken. De ontdekker de schuimwijn. Hij leefde van 1639 tot 1715 en alleen Moet et Chandon mag zijn naam gebruiken. Daarna volgde n stijle afdaling en beklimming tussen de wijngaarden en n lang pad van enkele kilometers door de bossen om pas laat en na 39km in chateau de montmort te komen. Het flesje champagne moest onderweg op veel te zwaar. In 'hotel de la place' overnacht en gegeten. Het ontbijt was zeer goed vooral de kaasplank om mijn lunch weer mee voor te bereiden. Deze dag na goede vrijdag zou ik niet zover hoeven te lopen. Na 19 km zou ik de 12e eeuwse 'l'abbaye de notre dame de reclus' bereiken. De dag begon zonnig maar zou later grijs worden. Onderweg ook de eerste regenbuitjes. In Baye kwam ik onderweg n gepensioneerde clown tegen. Ik vroeg of er winkels waren in t dorp en had spijt dat ik hem niet heb gefotografeerd. Dikke neus, geen tanden, pretoogjes, grote wijde broek met rode knielappen en n wandelstok met geel rode gebreide balletjes. Super. De winkels waren nog dicht. Bij Foyer de Charite was helaas geen plek meer. Deze is gevestigd in het oude kasteel van Baye en n bijdrage volstaat. Dus op naar l'abbaye. Daar liep ik via de wasruimte naar binnen en een zoon schrok dat ik daar binnenstond. De vader werd er bijgehaald. De normale ruimte was niet beschikbaar ivm n feestje van zijn jarige zoon. De l'abbaye was in particuliere handen. Mijn beeld en verwachting moest even worden bijgesteld. De jarige zoon werd uit zijn kamer gejaagd, waar ik dit nu lig te typen. Bij het sluiten van de luiken voor de ramen stoorde ik abrupt n vleermuis in zijn slaap. Het beestje heeft 1 uur voor pampus op de vensterbank gelegen maar is nu weg. Het is n mooie omgeving en na bijna 500km blijft het iedere dag nog steeds een avontuur en geniet ik met n glimlach van alles wat ik meemaak. Morgen naar Sezanne.