signyl'abbay- chateau-porcien -bazancourt -reims

De volgende morgen na n ontbijt met de familie amiot, vertrokken. Nog even op de foto voor hun gastenboek, waarin ik n dankwoord heb geschreven. Lieve mensen hoog op de heuvel in Signy l'Abbaye. Toch door t bos gegaan, t had mij 4km kunnen besparen op de route naar chateau-porcien van rond de 30km. Heerlijk de rust en weer droog met n zonnetje. De eerste helft door t bos, met de vogels, beekjes, heuvels en dalen. Ruines van landhuizen en chateau's. Zonde, het roept altijd n bepaald gevoel van historie, rijkdom en romantiek bij mij op. Daarna begon het landschap te veranderen in licht glooiende akkerbouw met koolzaad en grasland en net omgeploegd land met kalksteen. Als de zon er op schijnt is het n strak lappendeken van donkergroene, witte en gele akkers. Af en toe vliegen de kwartels van schrik op. Mijn schoenen zijn grijs vd kalk. Veldleeuwerikken leiden mij af van hun nesten met mooi gezang steeds hoger en hoger in de lucht. Ik dacht aan Icarus! Onderweg kwam ik door enkele uitgestorven dorpen met n kerk, die stuk voor stuk dicht waren. Hoezo bijstand vragen, dat waren de oude goede uiyttijden van weleer. Rond 6 uur kwam ik in chateau-porcien. Op zoek naar cafe longchamps. Daar kon ik de sleutel krijgen van het pelgrimslokaal (gratuit) en n maaltijd krijgen tegen pelgrimsprijs (3 gangen, 13 euro). Mannenvolk ad bar hard pratend en bier drinkend hadden geen oog voor n bezwete, stoffige pelgrim. Krantje gelezen en naar bed, gelukkig alleen in deze kleine ruimte. Morgen naar Bazancourt. 's ochtends rustig aan gedaan. Rond half tien stond ik fris gewassen in de zon. Even nog wat inslaan bij de pattiserie/boulangerie en met water en n fles cola rustig op pad. Al snel zat ik in t zelfde landschap als van gisteren. Veel lange stukken asfalt en windmolens op dit plateau. Onderweg nog bevraagd door n nieuwsgierige automobiliste in t frans. Dat was best grappig zo n spontane actie. In n dorpje nog even op n bankje bij t schoolplein gezeten. In veel dorpen zie je centraal 'la mairie' met aan de ene kant de meisjes (filles) en de andere kant de jongens (garcons)school. Met de lunch had ik n schitterend windstil plekje gevonden in het gras. Maar een tip, ga nooit op n mierenhoop liggen. Na n paar beten toch maar verderop gaan liggen. Rond halfvier even nog genieten van de zon in het gras. Ik dutte half weg toen n oud mannetje op n racefiets tegen me begon te praten, of ik 'malade' was? Ze zijn duidelijk geen swiebertjes gewend in dit deel van frankrijk. 'Non, je suis tout santé comme une poule'!!! Daar begreep het baasje dus helemaal niets van. Hij heeft nog 10 minuten staan praten en vertellen over zijn operaties en dat was lang genoeg. Voor vijfen in Bazancourt waar ik bij het gemeentehuis de sleutel kon ophalen voor de herberg. Wat n mooie ruimte, 2 douches en wc's met 3 bedden. Binnendoor kan ik naar t theater lopen. N heel podium voor mij alleen, ach dat heb ik de hele dag al. Nog wat boodschappen gedaan, in de pub n pression gedronken ruimte. en om 7uur op zoek naar n restaurant. Ik kwam Fred uit Maarheeze al buiten tegen, ook n pelegrin. Hij heeft onderdak gevonden bij n mevrouw in n boerderij. We hebben wat ervaringen uitgewisseld en we komen elkaar ongetwijfeld in Reims of ergens anders tegen. Het was weer even gezellig. Voor t slapen gaan nog even n wasje gedaan. Verwarming hoog gezet dus hopelijk morgen droog. Morgen naar Reims. Klein Parijs? Wel de kathedraal lijkt op de Notre Dame, heb ik gelezen met de lachende engel. Rustig aan wakker geworden, hoewel een lat van de lattenbodem spontaan uit de bodem brak. Ik dacht dat ik iets was afgevallen, haha. De was was ook bijna droog. Mijn baton stond nog bij t gemeentehuis. Sleutel daar inleveren en gastenboek, en mijn baton opgehaald. Nog wat lekkers bij de patisserie en op pad. Fred zag ik in de verte al lopen. Das makkelijk, dacht ik. Maar op n gegeven moment kwam hij terug. Gewezen door n engels sprekende chauffeur. We liepen samen op en t was weer gezellig. Op gegeven moment was mijn accu met 19kg rugzak op. Zijn tempo lag te hoog. Om 2 uur arriveerde ik bij de kathedraal. Daarmoesten we ons melden bij de vrijwilligers van de RP51. Fred zat er al. We kregen de keuze uit 2 grote locaties. Ik wilde graag in st sixth, oud seminarie slapen. Het gebouw was mooi gotisch met n kloostergang. En t was niet ver van het centrum. Het bed en de kamer zijn bijna niet veranderd. Fred naam een kamer met douche. Even rusten een dan reims in. De weg naar de kathedraal ademt pure religie. Reims is altijd een knooppunt van pelgrimswegen geweest. Pelgrims uit t noorden naar Rome, Lourdes en Santiago ontmoette elkaar hier. Nu zit ik dit te typen op de place Drouet d'Erlon in de zon, met in de verte n gouden beeld van een engel. Het regent zonnestralen.