Collan-st Cyr sur Colonne-Arcy sur Cure-Vezelay

In Collan, gite la marmotte, gaf ik de sleutel aan Elizabeth. Aardige vrouw. En nieuwsgierig op weg naar chablis. Mijn pad werd doorkruist door een haas en een ree. De eerste wijngaarden met de wijnstokken van de chardonnay-druif kwamen in zicht. Chablis ligt mooi in n dal en de eerste huizen waren caves. De Romeinen introduceerde de druif met de wijn. De monniken perfectioneerden het in de 15e en 16e eeuw. Het kloosterleven was zo saai nog niet!! Na mijn bezoeken van de abdij van Leffe en de tombe van Dom Perignon is dat idee alleen maar versterkt. Aan één klein onderdeeltje van t kloosterleven zou ik niet zo snel kunnen wennen. Enfin in chablis heb ik in anderhalf uur le petit en la grande dejeuner tot mij genomen met een aantal glazen chablis. Niet in dezelfde locaties maar dat maakt niet uit. Er moest nog wat getoast worden in het land van Bourgondië. En volgens n goed Bourgondisch gebruik zie je wel waar je na de maaltijd wakker wordt.
Maar om wijs te stoppen in Chablis, gezien de weersverwachting, ging ik eigenwijs verder richting Cravant. De wijngaarden zijn strak en op maat voor de automatisering aangelegd. Alleen op de biodynamische wijngaarden vindt je de wild om zich heen groeiende wijnstokken, volgens een aflevering van onze nederlandse wijngoeroe in Frankrijk 'Ilja van Gort-los'. Dus regenpak aan en dieselen. Maar toen ik nog 10 km te gaan had om 6 uur en in st Cyr sur Collons naast de A6 kwam kreeg ik de sterke behoefte in n warme douche. Maar zaterdagavond en niet reserveren is een probleem. Dus bij de lieve dame van de boulangerie gevraagd om n plekje om te slapen. Helaas de Gite zat vol en de b&b's ook. Een dame kwam binnen en wist n kampeerplek achter de feestzaal. En wie stond daar ook? Juist ja, Maxime. Haha, net voor de bui had hij zijn tentje opgezet. Geen douche en toilet. Maar n vrouw kwam uit de feestzaal om wijn te brengen, wat n feest. Enfin nog snel naar de Boulangerie om n fles wijn te halen, een Bourgondische Grand Ordinaire. Dat zou helpen tegen de kou en de koude voeten.
Dus niet. Mijn slaapzak is berekend op zuid-franse, spaanse temperaturen en niet op minder dan 6gr, brrrr.
's Ochtends snel uit de tent en 'inpakken en wegwezen'. Weer naar de Boulangerie. Maxime ging nog even koffie drinken en ik wilde warm worden door te lopen. Dat ging goed. De weg naar Cravant ook n middeleeuws dorpje was afwisselend en in n dal lag het. Onderweg kwam ik al n paar mannen op squads tegen die de bossen onveilig maakten. In Cravant op zoek naar mijn ontbijtje, ik moest het dorp door om bij n hotel te komen. In Cravant is het oudste huis een vakwerkhuis waar volgens de overlevering, daar heb je d'r weer, Jeanne d'Arc in de 15e eeuw zou hebben verbleven. Met volle bagage verder en gelijk n pittig klimmetje na t dorp. Vanaf nu zal t niet anders zijn. Vanaf Cravant komen de GR 654 en de Via Campaniensis weer bij elkaar. De paden met de rotsachtige structuur voelen als eeuwenoud. De eerste echte kennismaking vlak voor Vezelay met de pelgrimsroute. Glibberen en glijden door de nat geworden paden in het heuvelachtig gebied. Ik loop na de rivier d'Yonne nu langs dd rivier de Cure. En langs de historische route die Rome met Lyon en Parijs en de Franse kust verbindt. De bronzen, ijzeren en Romeinse en verschillende andere tijden zijn hier te vinden. Opgravingen, grotten en oa het Romeinse kamp, kamp Cora. Enfin voor Maxime en zijn kar niet echt fijn deze toeristische route, heuveltje op-heuveltje af. Nog even met 2 belgen gesproken die in het schilderachtige dorpje st Mory sur cure wonen en pelgrims onderdak geven.
Maxime stieffelde er flink op los. Ik kreeg al trek in eten en in La Jarrie zou n camping zijn. Helaas dat niet, maar wel n auto met Nederlands kenteken. Interessant voor mij. Een man kwam naar de auto. Hoe het ging weet ik niet precies, maar Luit vroeg of ik mee wilde eten en n paar minuten later zat ik bij Marie, Arthur en Luit aan tafel. Echt zo gezellig. Marie woont in Parijs vlak bij de Opera en Gallery Lafayette en heeft al jaren dit 2e huisje met n hele mooie in bloei staande tuin. Marie is n goede vriendin van Arthur en Luit uit Oosterbeek. Zij zijn 3 weken op vakantie in Frankrijk en komen net uit de Jura. Nu n week bij Marie en dan door naar Bretagne. Klinkt echt heel goed. Heerlijk gegeten met aardappelsalade, brood, worst en zoutjes met wijn vooraf. En zuurkool met aardappel en heel speciaal gerookt vlees uit de Jura (hadden Arthur en Luit meegenomen) als hoofdgerecht. En koffie na. Heerlijk, dat dit bestaat. Zo gastvrij, zo spontaan. Dankbaar nam ik afscheid en ging verder op pad richting Vezelay. Marie had al verteld over de speciale plek onder aan de berg waarop de basiliek van Vezelay is gebouwd. Speciale krachten en energie zijn daar voelbaar. Daar is ooit de 2e kruistocht naar Jeruzalem gestart. 2,5 uur later stond ik op dezelfde plek onder n groot houten kruis. De klim naar Vezelay was zwaar, maar toen ik voor de kerk van marie madeleine (Basiliek) stond was ik dat snel vergeten. Het plein voor de kerk was gevuld met n mengeling van toeristen, nonnen, fraters en pelgrims. Eerst n drankje in t restaurant en dan bekijken waar ik me kon melden voor n slaapplaats. N Francaise gaf het antwoord en 25m verderop was de locatie van Marie Madeleine. Ik zag de kar van Maxime al staan. Ingecheckt, stempel en 2 trappen op naar de slaapzaal met 7 bedden. Dan krijg ik toch weer de associatie met n eerdere wandeling van logrono naar burgos met Petra. Snurkende, onrustig slapende en heel vroeg opstaande mensen. Het zou 2 nachten niet anders zijn. In de keuken is het rond etenstijd altijd n ouderwetse gezellige boel. Ik had n fles wijn gekocht mijn favoriet 'bourgondische grand ordinair' om uit te delen, verhalen en tips worden gedeeld. Met Maxime, Thijs en later Adrie gezellig gegeten. Ik bleef nog n dag in vezelay om alles te regelen voor de volgende route richting st jean pied de port onder ad pyreneen. Pas sochtends besloot ik om de oude rechtstreekse route te volgen ipv eerst naar le puy. Franstalig gidsje gekocht en even verder kijken waar de reis naar toe gaat. Die dag ontmoette ik Cindy met haar mooie zwarte hond, Fred, Jeanne en Michel weer. En savonds Trudy uit Nederland en Wolfgang uit Duitsland.
Helaas heb ik de mis gemist. Dat is n speciaal ritueel voor pelgrimgangers.
Daarvoor was ik wel de krypte ingeweest waar de relikwieen liggen van maria magdalena die rond 900 naar vezelay zijn gehaald. In de krypte kreeg ik n speciaal gevoel wat niet te beschrijven is. Het voelde als iets wat heel krachtig en dichtbij was en warm. Zeer bijzonder. Morgen richting Nevers, daar in de buurt staat ook het kasteel met slotgracht en ophaalbrug wat in 2000 voor 475.000 gulden (225.000 euro) te koop stond. Het was n opknappertje, maar toch, wie droomt er niet van een kasteel in Frankrijk om daar te leven als de spreekwoordelijke God in ...... Nou ja, niet iedereen maar ik wel, hahaha.