Viana de Castello-Esposende-Vila do Conde-Porto

De volgende ochtend vertrok ik uit de jeugdherberg ik zou de komende 2 dagen vnl door de voorsteden van Porto lopen. Nog een overnachting in een bos tussen de snelwegen onder de eucalyptus- en kastanjebomen. Het regende een beetje en de volgende ochtend hing de mist in het bos. De tent nat opbreken, een paar chocoladebroodjes en een slok cola was weer voldoende om ter hoogte van het vliegveld een barretje te bezoeken voor een heerlijke kop cafe con leche tussen de dorpsbewoners. De wc werd net schoongemaakt en de lucht was niet te houden. Maar ik moest mijn mobiel weer wat opladen en dus bij het stopcontact blijven. De vliegtuigen scheren vlak over het dorp naar de landingsbaan. Hier vandaan was het nog 12 km naar de kathedraal van Porto en de zon begon te schijnen. Vlak voor Porto zou ik weer aansluiten op de traditionele pelgrimsroute en kon ik de blauw pijlen weer volgen. De voorstad was niet zo interessant en in een café nam ik een cola voor de dorst. Een lange weg liep naar het centrum en aan het einde van de middag liep ik op het plein van de kathedraal waar een flinke beklimming aan vooraf ging. In de touristinformation kreeg ik het adres van een hostel in de buurt maar bij aankomst bleek deze vol. Hier werd ik doorverwezen naar een hostel 2 km verder maar ook deze was vol. Uiteindelijk kwam ik weer vlakbij de Kathedraal terecht in een superleuke hostel met een kamer met 4 bedden. Een Duits echtpaar en een chinees waren mijn medekamergenoten. Ik zou hier 2 nachten blijven en heb op een rustige manier Porto verkend. Een hele mooie stad aan de Douro met aan weerszijden de heuvels waartegen de oude stad gebouwd is. Een aanrader en zeker als je bij de rivier door de oude steegjes loopt. De volgende ochtend sprak ik tijdens het ontbijt met een professionele Amerikaanse fotografe ze liet mij wat foto's zien en het licht bepaalt veel in de foto. Ook mag je gewoon aan mensen vragen of je ze mag fotograferen maar de mooiste zijn toch die momenten die je niet kan regisseren, zei ze. Ik was nog steeds op zoek waarom ik doorgelopen ben naar Porto? Het antwoord kreeg ik niet. De enige verklaring die ik kon vinden was een paaltje die ik onderweg naar Santiago gezien en gefotografeerd heb, MP 59. Maastricht - Porto en mijn geboortejaar 1959. Na een middag zonnen en zwemmen in de Atlantische oceaan zou ik de volgende dag vertrekken met de trein naar Combria (40km van Fatima) en liggend aan de pelgrimsroute vanuit Lissabon. Hier vandaan zou ik 3 dagen naar Miranda de Ebro gaan om 4 dagen de gast te zijn van Estela en haar vrienden.

Porto is het einde van een bijna 4 maanden durende wandeling door belgie, frankrijk, spanje en portugal. Designalen van versleten zolen en schoenen gaven aan om te stoppen. Ik kijk terug op de vele mooie momenten in de natuur en de bijzondere ontmoetingen onderweg. Hoewel ik heel goed alleen kan zijn met name in de mooie en fascinerende natuur heb ik om de 2 tot 4 dagen een grote behoefte om mensen te ontmoeten en ervaringen te delen. Durven te vragen en vanuit de overtuiging "er zijn alleen oplossingen" kwam ik iedere dag verder. Een hele bijzondere ervaring die ik iedereen een keer in zijn leven toewens. Durf te dromen en als de tijd er rijp voor is 'gaan' .

Dank jullie voor alle leuke en meelevende reacties. Ik reis nog even verder.