Mont-de-Marsan - Saint Sever - Hagemaut - Orthez

Mont-de-Marsan verlaten was niet eenvoudig. Nu loop ik toch altijd in n grotere stad te dwalen en te zoeken naar winkels om voorraad in te slaan. Gisteren kon ik nog op mijn gps vertrouwen maar vandaag heb ik tot 7km verderop geen bordje met de Coquille gezien. Het druppelde en dat zou het tot vlak voor saint-sever blijven doen. Ik was vroeg vertrokken ook om de 38km naar Hagetmau te doen. De weg liep door n beginnend heuvelachtig land tussen de akkers met tour du sol en mais. Langs de weg wat kersenbomen waar ik af en toe wat rijpe kersen vanaf plukte. Ook wat moeras. De kleine zilverreigers spotte ik, heeel mooi wit met de gekromde hals. De weg naar het oude middeleeuwse stadje saint-sever liep op t laatst stijl omhoog. De regen kwam nu echt met bakken uit de hemel en ik besloot om 1 uur na de 20km eerst te gaan eten en dan te beslissen of ik verder zou gaan. Na mijn plat de jour en n demi ltr rode wijn besloten om te blijven. De regen zou tot in de avond duren. De kerk van de abdij is schitterend, naast de kerk n kloostergang en huizen die later tegen de kerk en voor de kloostergang gebouwd zijn na de 14e eeuw. Inmiddels arriveerde Dominique uit Troyes ook. Samen naar de office du tourisme en voor 8 euro was weer voor ons samen een ruimte in het cloitre beschikbaar. Superbe. Die middag t stadje ingegaan op zoek naar dikke sokken en n casquette. Ik was de mijne kwijtgeraakt. T voordeel is dat ik weer lichtblond ben boven op mijn verweerde bruine kop. In de pub wat wifi-en met voor 1 euro n glas rode wijn. Het bestaat nog op deze wereld. De lions-club was geld ah inzamelen met n bandje voor de deur in het klooster. Met Dominique nog wat zitten kletsen, zijn broer woont in Eijsden vlakbij Maastricht waar ik gestart ben. Hij is 63 jaar en loopt met soms 2 dagen tussenstop vanwege logeeradressen van familie en vrienden naar Santiago. Vriendelijke man en zet steevast koffie voor mij 's ochtends. Toen ik om tien uur binnenkwam sliep hij al. De volgende ochtend rustig aan, het zou maar 17km zijn naar Hagetmau. Even wat ingeslagen bij de boulangerie waar om 10 uur n file stond. In de pub waren enkele families en netjes aangekleed, het is hemelvaart en enkele kinderen vooral meisjes kregen de 1e communie. Ik heb dat aanschouwt want het plein voor de kerk is levendig. Hoewel het zondag is zijn in frankrijk in de ochtend de magasins waar eten te halen valt altijd open. Iets na tienen verliet ik in de zonnestralen het dorp, ik loop door de voorlopers van de pyreneeen en het landschap glooit. In desum heb ik voor de eerste keer gedwaald. De bordjes waren weg hoewel n echtpaar zei dat ik toch echt op de route liep, maar de route wijzigt ieder jaar voor n deel. Mijn gps leidde me langs n verlaten chateau met n grote kasteelboerderij die leeg stond en ah verpauperen was. Maar de weg liep dood. Dus dan na 1 uur langs de drukke d933 te gaan lopen. Nog 6km bermpje in en uit. Het was warm en vochtig. Om 3 uur liep ik Hagetmau in. Met het eerste zicht op de Pyreneeen, het bezorgt mij altijd kippenvel ook de Alpen. Zo groots zoveel natuur, wauw. Het stadje was uitgestorven op deze hemelvaartsdag (ascendante). Eerst naar de kerk maar die was dicht. De herberg was voor mij al dichtbij maar de sleutel moest ik ophalen in de piscine de verte ad andere kant van het dorp. Dus eerst maar n pression in n barretje op t zonnige terras. Eigenlijk waren ze gesloten maar voor n vermoeide oude pelgrim maakte de eigenaresse n uitzondering. Even later liepen man en kind ook door de zaak. De herberg zit in n oude brandweerkazerne aan de rue de st giron. Heel netjes met keuken en wasmachine. Dus snel n was er in. Rond 5 uur kwamen Cyrille en Reinhard binnen, zij hadden de 38 gelopen. Achter hun n colonne pelgrims die n dag achter mij blijven. Waar ik nog met 3 man sliep, sliepen ze gisteren met 12 personen. Waaronder de 3 vlamingen (laura, jan, freddie) en Olga. Heerlijk met Dominique en Reinhard in het restaurant 'relais basove' gegeten. Reinhard komt uit Gommersbach en is treinconducteur geweest. En voor de statistieken hij kan als Charlie Chaplin lopen. Ja, genoeg verdieping op le chemin de st Jacques. Hij had mooie verhalen, spreekt geen woord frans en loopt al 5 weken door frankrijk. Ik functioneerde als tolk tussen de fransman en duitser. Na het eten vroeg gaan slapen. Morgen 30km naar Orthez met wat stijle beklimmingen.
Ik was al vroeg wakker en had snel de smaak te pakken. Om 8 uur trok ik de deur dicht wetende dat dominique en cyrille vanavond ook in Orthez zouden zijn. In t stadje zwerf ik meestal van boulangerie naar pattiserie en de pub voor n kop koffie. De supermarkten gaan pas om 9 uur open. De weg was glooiend met al af en toe n stukje heftig klimmend. Deze dag zou ik niet de weg kwijt raken. De boerderijen zijn cremekleurig van t metselwerk en de kiezels die in de muren verwerkt zijn. De daken rood. In n dorpje hadden alle boerderijen namen. Langs de route was n vijver met zeldzame Europese schilpadden. De schidpad op de boomstronk lag te zonnen en liet zich direct in het water vallen door mijn verschijning. De andere 3 volgden snel. Bijzonder. Om 3 uur liep ik na ongeveer 28km, Orthez binnen. Een lange weg naar beneden naar la rue de horloge waar mijn refuge in het hotel de la lune zat. De sleutel opgehaald in de office du tourisme. Wat n mooie locatie de trap in n toren en de kamers op de 2e verdieping, schitterend. T heeft zijn oorsprong in de 16e eeuw. Al snel arriveerde Dominique en later Cyrille. Ik ging op zoek naar n kaart voor mijn trip morgen naar Pau en dan Lourdes. In espace culturel was de boekenwinkel gevestigd en n kaart van de pays basque met GR's was voldoende. Van de hospitatier had ik voor de start een tip gekregen en ik was klaar voor eindelijk n niet gepijlde trip. Dwars door de voi de vezelay en de Puy en die van Arles heen. Ik moet 40km lopen om in n voorstadje van Pau te komen, Lescar. Hier was n refuge en gezien de weersvoorspellingen wel slim. Ik zou hiermee ook over de 1700km komen. Dat is weer reden voor n feestje morgenavond.