Gargilesse - Limoges
Door: Niek
Blijf op de hoogte en volg Niek
14 Mei 2014 | Frankrijk, Limoges
Het eten was simpel maar heel voedzaam. Soep en daarna pasta. Wij aten het op buiten voor het chalet. Daarvoor had Freddie ons uitgenodigd voor een pint in het restaurant, waar we er van de eigenaar worst en nootjes bij kregen. Het 7 persoons chalet was ruim genoeg en lag aan de rivier La Creuse. Vroeg slapen. De volgende ochtend eerst ontbijt met de 5 croissantjes die we gisteren hadden meegekregen. Om 9 uur op pad en gelijk een klim. Gargilesse ligt op 300m. De omgeving van de La Creuse is schitterend met soms flinke stijgingen en afdalingen naar de rivier. Vandaag zouden we maar 19km moeten lopen naar Crozant. Daar had Jan al de gemeentelijke herberg gereserveerd. Het was een grijze dag. In de dorpen nog wat gedronken en gegeten en voor de buien echt losbarstten zaten we in de herberg in Crozant. Het was in een oude school achter de Mairie met uitzicht op de eeuwenoude kerk. Ook hier had George Sand gewoond en veel kunstenaars tussen 1850 en 1900 er naar toe gehaald. In een klein winkeltje met Freddie en Jan inkopen gedaan bij een hele oude vrouw, ik schatte haar 90 jaar. Later hoorde ik van Jasmine dat zij 3x was overvallen. Het winkeltje was klein en of de spullen en groente en fruit echt vers waren moest je goed controleren. 's Avonds heerlijk gegeten en wat gedronken. Laura's haar wat korter geknipt, gezellige mensen en de volgende ochtend verder gegaan richting La Souterraine. Ook deze weg is schitterend door de bossen en langs La Creuse. Gargilesse en Crozant zijn een bezoek waard. Onderweg nog een bakkie koffie gedronken bij een schotse vrouw in een plaatselijk huiskamercafe. Op de route was de rest dicht. Vlak voor La souterraine barstte het onweer los. Tijdens de buien koelt het sterk af. Dit is poncho weer. Naar La Souterraine kwamen we een hele stoet pelgrims tegen waaronder Fred en Wolfgang. In colonne liepen we de laatste 5km naar het stadje, wat een kruispunt is van oude wegen van oost naar west en zuid naar noord en een belangrijke pelgrimsplaats. Maar ik had al besloten niet naar de bead & breakfast mee te gaan en nog 6km de avond in te lopen naar een chambre d'hotes in Saint Priest La Feuille. Het weer klaarde op en de heuvels van La Haute Creuse en Vienne richting Limoges begonnen daar. Bij Marjorie en Christophe besloot ik om ook het diner en ontbijt er bij te nemen. Na het douchen aan tafel in de serre met een leuke verrassing. Anne en Lieve logeerden er ook. We hebben heel gezellig zitten tafelen en kletsen. Een karaf wijn er bij om hun laatste avond van hun 2 weken te vieren. Morgen gaan zij nog naar Benevent/Abbaye en dan met de trein uit Limoges naar huis. Ik heb bewondering voor ze om toch deze weg te lopen naast hun drukke bestaan en gezinsleven. Van Lieve kreeg ik nog wat zware ibuprofen om mijn scheenbeenontsteking ook van binnen uit te bestrijden. Wat een lieve en sterke mensen zijn zij. De volgende ochtend heb ik ze niet gezien. Alleen aan het ontbijt en om 9 uur richting Le Chatelus le Marcheix. Ook weer een tocht van ca. 30km o.a. langs Goussard wat op 650m ligt. In dit deel ga je echt over de oude rotsachtige wegen aangegeven door opgestapelde stenen in de bossen aan weerszijden. De regen heeft de paden gladgemaakt. Tussen Marzac en Abbaye kwam ik op een idyllische plek een huis tegen met een klein stromend riviertje er naast. Een auto met Nederlands kenteken stond er voor. En ik had wel zin in een praatje. Johan deed de deur open en na mijn begroeting vroeg hij of ik een kop koffie wilde. Super zo'n spontaan aanbod. We liepen naar beneden door de tuin waar Gerda zat. In dit zeer mooie en goed onderhouden droomhuis wonen zij gemiddeld 6 maanden per jaar. Zij wonen in Lochem en hebben sinds kort een klein vissershuisje aan de kust in Portugal om daar in de winter te verblijven. Johan liet daar later ook foto's van zien. Na een half uur nam ik afscheid en ja, als je kan genieten van het leven zoals zij komen dromen en wensen uit. Met een heerlijk gevoel begon ik aan de stevige lange klim richting Goussard. Het was er stil maar het uitzicht schitterend. De geelgekleurde velden van de brem vielen extra op tussen het licht en donkergroen van de bomen, zeker als de zon er op schijnt. In Chatelus had ik de pelgrimsherberg snel gevonden. Frans en Jasmine, 2 belgen, zaten net te praten met Sarah die het onderhield voor de gemeente in het oude gebouw van de gendarmerie. Alles was dicht in het dorp dus dat werd na het douchen improviseren met het eten. Frans vertelde over zijn bijzondere ervaring in Vezelay. Jasmine over haar ontmoetingen met Philippe en Eugene. De volgende ochtend mistte het en ging het regenen. Iets wat je kan verwachten op deze hoogte. Maar al snel kwam de zon en de weersverandering kondigde zich aan. Nog een paar buien en dan was het klaar met de regen. Ik had Saint Leonard de Noblat als overnachtingsplaats uitgekozen weer in de gemeentelijke herberg. Ook weer een 30km route. Al snel kwam ik Jasmine tegen en samen gezellig pratend gingen we op zoek naar een ontbijt of boulangerie. Jasmine vertelde over haar leven, zeer boeiend. Nu is zij bewust dakloos en heeft haar spullen opgeslagen. Zij geniet iedere dag van de weg en de ontmoetingen. Iets wat ik natuurlijk herken. In het eerste kleine plaatsje namen we in het restaurant een ontbijt. Het was niet veel maar heerlijk op een bijna nuchtere maag. In het volgende plaatsje 3 uur later een plat du jour, hier was alles gesloten tussen 1 en 4. Met een volle maag liepen we naar Lussac, waar Jasmine bij de zusters zou overnachten. Frans had deze gisteren ook gereserveerd. We namen afscheid en ik liep nog 4km door naar st Leonard. Gelukkig geen grote plaats en het adres waar ik me moest melden was tegenover de kerk. Pelgrimspaspoort laten zien, stempeltje erin, 10 euro betalen, de code en installeren. Later bleken in deze enorme grote ruimte nog 2 pelgrims te verblijven. Jean Luc en Anne, dikke zeventigers, uit Brussel. Respect voor ze hoe ze nog delen van de route lopen. Met Jean Luc nog een borrel wezen drinken in de lokale pub. Zij hebben bij Givet in de buurt nog een 2e huis en in knokke nog een appartement. Zij lopen nog enkele dagen en gaan dan naar een bruiloft in Bretagne. Ze waren druk met het zoeken naar adressen om te overnachten en ik improviseerde wat met mijn net gehaalde boodschappen voor een maaltijd. Het halve flesje Rose deelde ik. Hierna snel een wasje erin, want er staat een wasmachine en droger heerlijk. Eindelijk van de muffe geur van het chalet af wat overal in mijn kleren en slaapzak zat. Morgen een rustige dag, 20km naar Limoges.
-
14 Mei 2014 - 19:53
Marijke Van Der Linden:
Wat een geweldige natuur en ook wat een gezelligheid onderweg. Als jij nou zo'n leuk huisje op de kop tikt dan kom ik het huishouden wel doen.
Genoten van je verslag. Ik hoop dat je scheenbeen het houdt.
Kussss van je zusssss -
14 Mei 2014 - 20:55
Zus Lidy:
Jou kennende, het verhaal lezende en de foto's bewonderend denk ik voortdurend ..... Dit is 'le match parfait (the perfect match)'. Lukt het converseren in al die vreemde talen broer? Geniet er lekker van en veel mooie indrukken gewenst. Nog een kus, maar dan van je andere zus. -
14 Mei 2014 - 20:57
René:
Hoi Niek, kwam dit tegen op een forum, misschien heb je er wat aan:
Als je heel snel van de pijn vanaf wil zijn dan helpt het homepatisch middel traumeel fantastisch. kan je krijgen bij iedere apotheker. Bij mij was de pijn na drie dagen behandeling met de gel en de tabletten over. Natuurlijk neemt het niet de oorzaak weg -
15 Mei 2014 - 00:10
Ronneke:
Hoi Niek. Mooi verhaal weer. Wat veel verschillende mensen ontmoet jij zeg. Op zich is dat al een avontuur in je avontuurlijke tocht. Geniet ervan mon ami. Groet Ron -
15 Mei 2014 - 00:35
Henny:
Mooi Niek,
een herinnering voor het leven!
doe je wel voorzichtig met je scheenbeen, kan behoorlijk hardnekkig zijn, koelen wil ook helpen of anders gewoon een dagje rust met de beentjes omhoog.
XHenny -
15 Mei 2014 - 03:56
Berretje:
In de nachtelijke stilte zijn jouw verhalen altijd een welkome afwisseling. Ze brengen weer andere beelden in mijn hoofd. Het lijkt en route behoorlijk druk. Ik kan me voorstellen, dat je bij tijd en wijle even bewust een aantal kilometer doorloopt om de colonne te ontvluchten. Die huizen zijn natuurlijk prachtig om van te dromen, maar de waarachtige vrijheid van Jasmine en haar bewuste dakloosheid lijkt me ook een kostbaar goed. Wat een heerlijke uitersten om door heen te wandelen! Inspirerend lijkt me. Dank je wel, lieve Niek. Tot later! Bisous! -
15 Mei 2014 - 07:09
Niek Van Der Linden:
Mooi en lief alle reacties. Ja, het blijft n bijzondere wandeling met mooie ontmoetingen.
Toevallig heeft Jasmine ook traumeel bij zich. Ik ga op zoek bij de vele pharmacies hier in frankrijk. -
17 Mei 2014 - 23:57
Marga :
Ja, jongen je maakt wat mee op zo'n trip. Ik vind het erg leuk om je verhalen te lezen. Keep writing, walking en talking :-)
Kus van je zus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
