Troyes-Sommeval-Evry-le-Chatel-Collan
Door: Niek
Blijf op de hoogte en volg Niek
26 April 2014 | Frankrijk, Chablis
De volgende ochtend rustig aan gedaan in het seminarie. Ik hoopte op nog n nacht, maar t zat vol. Dus rugzak ingepakt en troyes in. Heerlijk zo door zo n stad slenteren met rugzak en stok. Op n terras in de zon n espresso met n leuk gesprek met n op leeftijd zijnde flirtende aantrekkelijke franse dame. Ze had erg lang lichtgrijs haar en nog steeds n sierlijke manier van bewegen. Heldere glinsterende ogen die mij op n speciale manier aankeken. Haar vingers bewogen als jonge wijnranken spelend in de lucht op zoek naar houvast. Ze was danseres geweest. Nog steeds had zij die sierlijke charismatische uitstraling. Van haar nam ik afscheid met n handkus. In de supermarkt n gesprek met n non. Zij gaf mij n bidprentje van n zuster, die ik ergens ben kwijtgeraakt. Zeker 15min staan praten over de spanningen in de wereld waarvan de oorzaak in het geloof zit. Bijzonder om je op n bepaalde manier uit te drukken in het Frans. Met n rugzak vol met ingeslagen voedsel op pad en op weg naar Sommeval. Die nacht wilde ik weer in het bos kamperen. Het was erg warm die dag maar enkele wolken zagen er dreigend uit. Net toen ik rond half acht mijn tent uitrolde op n mooi grasveld barstte de bui los. Dus snel de rugzak onder de struiken, ik er bovenop en de tent als paraplu.
Het duurde 3 kwartier. Even slim de tent opzetten om de binnentent droog te houden. Ik was net klaar toen n ree verderop heel rustig het bos uitkwam en over t veld liep. De vreemde blaffende en grommende honden kwamen later weer. Zeer dreigend en agressief aan de rand van het bos. Nu staat er in het wapen van sommeval wel n wolf, maar dat werd de volgende dag van tafel geveegd. Enfin de vogels floten er weer vrolijk op zijn frans op los. Door de bewolking was het niet zo koud die nacht. De volgende ochtend in de nevel mijn tent opgebroken en om 9 uur weer en route naar ervy-le-chatel 28km. Sommeval ligt in n dal tussen de bossen en heeft n pelgrimslokaal. Echter geen bedden en geen douche. Wel wc's en kookgelegenheid en dus water. Ook deze dag was zonnig en t zou warm worden. Onderweg schrok n vos toen ik net n landweg opliep. In het bos n 25cm lange volgens mij hazelworm (slangetje) gezien. Helaas moet ik vanwege de zware rugzak vaak naar de grond kijken waar ik mijn voeten neerzet. Een verkeerde beweging en ik ben echt n humpie-dumpie. T voordeel is dat ik wel veel planten, bloemen, insekten en platgereden muisjes, zwart met gele vlekken salamanders en andere ongelukkige dieren zie. Het voorjaar is zeker mooi en ik heb de lente met haar jonge frisse kleuren in de bijna 4 weken tot volledige bloei zien komen. Helaas was ik door mijn voorraad eten en drinken heen. Dus naarstig op zoek naar aanvulling. Ik liep langs een camping maar de winkel was nog dicht. Een mobil-home met nederlands kenteken trok mijn aandacht. In ieder geval voor n praatje en misschien kon ik n half stokbrood krijgen. Ik werd zeer gastvrij door Wil en Henk uit Kampen ontvangen. Zij waren net op weg naar hun zoon die in de buurt van Barcelona woont. Ipv n stokbrood kreeg ik 3 heerlijke hollandse boterhammen met kaas en echte snelfilterkoffie. Wat een feest. Bijna drie kwartier later gezellig kletsen verliet ik deze aardige mensen. Nog zo n 10km naar Ervy Le Chatel. Omdat t pad in t bos door de traktorsporen moeilijk begaanbaar was, koos ik voor n omweg. Voorbij n stiefbeen en zoon-boerderij zag ik mensen onder n boom zitten. Jeanne zwaaide en vroeg mij er bij te komen zitten. Dat trok mij wel aan, het is weer één van die dagen dat veel verrasseningen op mijn pad komt. Jeanne is n Belgische uit de buurt van Mons. Zij loopt samen met haar man Michel het pelgrimspad. Zij logeren in de Chambre d'Hotes van Michel en Claudie. Michel bood mij gelijk n biertje aan, heerlijk met dit warme weer. Na n uurtje, vroeg Michel of ik bij hun wilde blijven. Ik mocht mijn tent in de tuin zetten, bij hun douchen en dineren en ontbijten. Ach wat n spontaan aanbod, is ook weer goed om mijn frans iets te verbeteren. Vooral Jeanne kon uitvoerig in detail vertellen. Het diner was erg lekker. Zelfgemaakte laurier-wijn als aperitief. Sla uit eigen tuin met stokbrood en pasta met fijngemaakte kip uit de oven als hoofdgerecht. Geserveerd met robuuste bourgondische rode wijn. En kaasplankje na. Voortreffelijk. Van 7 tot 10 tafelen. Snel naar de tent met n extra sac om warm te blijven. Morgenochtend 7 uur ontbijten. Ook het ontbijt was heerlijk verzorgd. Met n half stokbrood om mee te nemen. Een stukje in het gastenboek geschreven, betalen, een handgeschreven cachet in mijn pelgrimspaspoort, nog even op de foto voor hun site en ik was klaar om te vertrekken. Na 3 kilometer kwam ik in t dorpje, waar een typisch frans marktje was. Gelukkig zijn deze traditie en de postautootjes nog niet verdwenen. N guiche, n appel en wat kaas geproefd. Het is ook n moment van ontmoeting. Ook hier kwam ik n fransman tegen die de camino gelopen had. Ik zit nu niet meer zo ver van vezelay en op de grens van d'aube en yonne. Langzaam komen de heuvels weer na eerst een paar kilometer langs het bourgondisch kanaal te hebben gelopen. In enkele dorpen is nog herkenbaar dat naast de kerk, gemeentehuis en school de boerderijen stonden. Soms nu ook nog met stal achter grote smeedijzeren hekken. In Bernouil staat een kerk gewijd aan st Jacques in de vorm van n klavertje vier uit 1640. De pelgrimage kent n zeer lange geschiedenis. Over n klein stukje romeinse heirbaan vervolg ik mijn weg naar Collan. Daar heeft de stichter van de orde der cisterciënzers, de heilige Robert, rond 1100, verbleven. Maar belangrijker voor mij er is een gite voor pelgrims. Toen ik mij bij Elizabeth meldde, was ze ook weer enigszins verbaasd. Normaal reserveren de pelgrims en ik was al de 2e vandaag die zo aankwam waaien. Er was al n fransman. Dat bleek Maxime te zijn. Een grote man met n enorme schoenmaat 46 of 47. Hij loopt de route met n eenwielig karretje. wij stoorden hem in zijn slaap. Na de vaste rituelen douchen, wassen kon ik bij hem aanschuiven hij had paella verwarmt, brood en water en n klein beetje vijgenmoes na. Ik was hem dankbaar want ik had alleen nog wat pakjes cup-of-soup. Maxime is 64 jaar en komt uit Meaux ten noordoosten van Parijs en is 2 weken onderweg. Hij heeft vorig jaar van Porto naar Fatima gelopen en nu dus voor de eerste keer onderweg voor zijn camino. Een probleem hij staat altijd om 6 uur op en gaat om 8 uur lopen. Dat was dus ook zo. Dus ik was vroeg wakker. Maar heb gewacht tot hij weg was en rustig gedouched en ingepakt. Op naar Chablis.
Het duurde 3 kwartier. Even slim de tent opzetten om de binnentent droog te houden. Ik was net klaar toen n ree verderop heel rustig het bos uitkwam en over t veld liep. De vreemde blaffende en grommende honden kwamen later weer. Zeer dreigend en agressief aan de rand van het bos. Nu staat er in het wapen van sommeval wel n wolf, maar dat werd de volgende dag van tafel geveegd. Enfin de vogels floten er weer vrolijk op zijn frans op los. Door de bewolking was het niet zo koud die nacht. De volgende ochtend in de nevel mijn tent opgebroken en om 9 uur weer en route naar ervy-le-chatel 28km. Sommeval ligt in n dal tussen de bossen en heeft n pelgrimslokaal. Echter geen bedden en geen douche. Wel wc's en kookgelegenheid en dus water. Ook deze dag was zonnig en t zou warm worden. Onderweg schrok n vos toen ik net n landweg opliep. In het bos n 25cm lange volgens mij hazelworm (slangetje) gezien. Helaas moet ik vanwege de zware rugzak vaak naar de grond kijken waar ik mijn voeten neerzet. Een verkeerde beweging en ik ben echt n humpie-dumpie. T voordeel is dat ik wel veel planten, bloemen, insekten en platgereden muisjes, zwart met gele vlekken salamanders en andere ongelukkige dieren zie. Het voorjaar is zeker mooi en ik heb de lente met haar jonge frisse kleuren in de bijna 4 weken tot volledige bloei zien komen. Helaas was ik door mijn voorraad eten en drinken heen. Dus naarstig op zoek naar aanvulling. Ik liep langs een camping maar de winkel was nog dicht. Een mobil-home met nederlands kenteken trok mijn aandacht. In ieder geval voor n praatje en misschien kon ik n half stokbrood krijgen. Ik werd zeer gastvrij door Wil en Henk uit Kampen ontvangen. Zij waren net op weg naar hun zoon die in de buurt van Barcelona woont. Ipv n stokbrood kreeg ik 3 heerlijke hollandse boterhammen met kaas en echte snelfilterkoffie. Wat een feest. Bijna drie kwartier later gezellig kletsen verliet ik deze aardige mensen. Nog zo n 10km naar Ervy Le Chatel. Omdat t pad in t bos door de traktorsporen moeilijk begaanbaar was, koos ik voor n omweg. Voorbij n stiefbeen en zoon-boerderij zag ik mensen onder n boom zitten. Jeanne zwaaide en vroeg mij er bij te komen zitten. Dat trok mij wel aan, het is weer één van die dagen dat veel verrasseningen op mijn pad komt. Jeanne is n Belgische uit de buurt van Mons. Zij loopt samen met haar man Michel het pelgrimspad. Zij logeren in de Chambre d'Hotes van Michel en Claudie. Michel bood mij gelijk n biertje aan, heerlijk met dit warme weer. Na n uurtje, vroeg Michel of ik bij hun wilde blijven. Ik mocht mijn tent in de tuin zetten, bij hun douchen en dineren en ontbijten. Ach wat n spontaan aanbod, is ook weer goed om mijn frans iets te verbeteren. Vooral Jeanne kon uitvoerig in detail vertellen. Het diner was erg lekker. Zelfgemaakte laurier-wijn als aperitief. Sla uit eigen tuin met stokbrood en pasta met fijngemaakte kip uit de oven als hoofdgerecht. Geserveerd met robuuste bourgondische rode wijn. En kaasplankje na. Voortreffelijk. Van 7 tot 10 tafelen. Snel naar de tent met n extra sac om warm te blijven. Morgenochtend 7 uur ontbijten. Ook het ontbijt was heerlijk verzorgd. Met n half stokbrood om mee te nemen. Een stukje in het gastenboek geschreven, betalen, een handgeschreven cachet in mijn pelgrimspaspoort, nog even op de foto voor hun site en ik was klaar om te vertrekken. Na 3 kilometer kwam ik in t dorpje, waar een typisch frans marktje was. Gelukkig zijn deze traditie en de postautootjes nog niet verdwenen. N guiche, n appel en wat kaas geproefd. Het is ook n moment van ontmoeting. Ook hier kwam ik n fransman tegen die de camino gelopen had. Ik zit nu niet meer zo ver van vezelay en op de grens van d'aube en yonne. Langzaam komen de heuvels weer na eerst een paar kilometer langs het bourgondisch kanaal te hebben gelopen. In enkele dorpen is nog herkenbaar dat naast de kerk, gemeentehuis en school de boerderijen stonden. Soms nu ook nog met stal achter grote smeedijzeren hekken. In Bernouil staat een kerk gewijd aan st Jacques in de vorm van n klavertje vier uit 1640. De pelgrimage kent n zeer lange geschiedenis. Over n klein stukje romeinse heirbaan vervolg ik mijn weg naar Collan. Daar heeft de stichter van de orde der cisterciënzers, de heilige Robert, rond 1100, verbleven. Maar belangrijker voor mij er is een gite voor pelgrims. Toen ik mij bij Elizabeth meldde, was ze ook weer enigszins verbaasd. Normaal reserveren de pelgrims en ik was al de 2e vandaag die zo aankwam waaien. Er was al n fransman. Dat bleek Maxime te zijn. Een grote man met n enorme schoenmaat 46 of 47. Hij loopt de route met n eenwielig karretje. wij stoorden hem in zijn slaap. Na de vaste rituelen douchen, wassen kon ik bij hem aanschuiven hij had paella verwarmt, brood en water en n klein beetje vijgenmoes na. Ik was hem dankbaar want ik had alleen nog wat pakjes cup-of-soup. Maxime is 64 jaar en komt uit Meaux ten noordoosten van Parijs en is 2 weken onderweg. Hij heeft vorig jaar van Porto naar Fatima gelopen en nu dus voor de eerste keer onderweg voor zijn camino. Een probleem hij staat altijd om 6 uur op en gaat om 8 uur lopen. Dat was dus ook zo. Dus ik was vroeg wakker. Maar heb gewacht tot hij weg was en rustig gedouched en ingepakt. Op naar Chablis.
-
26 April 2014 - 14:22
Elleke:
Je komt echt op de mooiste plekjes he! Geweldig om zo door Frankrijk te reizen. Leuk ook dat je ons op deze manier een beetje meeneemt op je avontuur. xx -
27 April 2014 - 12:58
Berretje:
Haha, ik dacht dat ik op deze had gereageerd, maar het is weer een nieuw verslag. Goed zo, dus veel tijd om te bezinnen, overpeinzen en te verwerken. Daarnaast ook een prima gelegenheid om je schrijfsels te optimaliseren en je gevoelens onder woorden te brengen. Uiteindelijk ben je natuurlijk toch een kind van je moeder en je vader. Moe de optimist, de zorgende en het schrijverke en Pa de ondernemer, trekker, reiziger. Volgende wandeltocht ga ik met je mee. Al zal dat op halve longen niet helemaal vlekkeloos gaan. Misschien moet ik gewoon de tocht per auto maken, of op een elektrische fiets. Haha, maar alleen durf ik dat niet geloof ik. Wat wonderlijk is, is dat ik het verslag vannacht gelezen heb, maar de foto's van de vorige te zien kreeg en derhalve ook mijn reactie op dit stuk daar heb geplaatst. Geeft niets. Maxime lijkt me iemand waar je wat van op kan steken. Waarom heeft hij zo'n dagritme? Misschien ook met een reden. Hij loopt met zijn schoenmaat twee keer zo snel.... en ik moet denken aan De kat van de markies van Carabas met zijn zevenmijlslaarzen! Vijgenmoes...mmmm....ik kan me voorstellen dat het is als een engeltje dat over je tong piest(zou moe weer gezegd hebben).
Ajeto en tot het volgende blog! -
27 April 2014 - 21:37
Lidy:
Quel belle histoire mon frere. Je maakt veel mee en buiten het eten neem je dat natuurlijk ook mee in je rugzak. En - jou kennende - laat je het nodige van jezelf achter en zullen ze je niet snel vergeten en route. Een redelijk Frans sprekende Hollander is natuurlijk al best een unicum. Pas op voor die honden... en goed vervolg X
-
28 April 2014 - 01:48
Ronneke:
Ik kon niet slapen. Nu kwart voor 2. Ik denk even bij Niek kijken. En ja hoor. Weer een mooi verhaal. Het is iedere keer genieten om te lezen wat jij mee maakt. Ik zie het door jouw manier van schrijven zo voor me gebeuren. Veel plezier nog Vriend. -
28 April 2014 - 21:54
Marga :
Hey mon frere, eindelijk heb ik je blog gevonden. Gelukkig was je een naar oudste zus zo vriendelijk om mij daarbij te helpen. Wat kan jij goed verhalen schrijven. Leuk om te lezen wat je allemaal op deze wandeltocht meemaakt. Voor nu bon nuit en ik hoop dat het vannacht niet te koud wordt. En anders, nog een truitje aan :-) Marga
-
28 April 2014 - 22:17
Ronald:
Mooie verhalen Niek, je komt de meest interessante en ook hartelijke mensen tegen.
Een verademing ten opzichte van het gejaagde Nederlandse leven hier.
Geeft rust in je hoofd.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
