reclus - sezanne - mery sur seine - troyes

In de ochtend moest ik even wachten. De heer des huizes was net aangekleed. T was 4 uur geworden en om 9 uur stond ik klaar om verder te gaan. Na n bak koffie en kort kennis gemaakt te hebben met zijn vrouw Veronique, ging ik verder. Eerst even brood inslaan bij de visvijver beneden, waar al veel activiteit was. Van de beste man nog n haak gekregen omdat ik dat vroeg. Nu kan ik met mijn stok en ijzerdraad en n zelf gemaakt dobbertje ook nog eens vissen. Op dat idee kwam ik toen ik bij de vijver overnachtte. De eerste kilometers gingen stijl omhoog door t bos. Serene stilte op deze 1e paasdag. Ik liep een stukje verkeerd en vond n papieren paars-kleurig paasei met n elastiekje. Ik was altijd al goed in paaseieren vinden, maar dit was bijna geen toeval meer. Ik liep al op n route met de Gros Chene, maretakken en n menhir. Zichtbare Keltische invloeden in dit deel van Frankrijk. In het dorpje 'Lachy' ontspringt de 'Grand Morin', de 'Petit Morin' liep langs de abdij van Reclus. Ook stond daar vroeger het kasteel van koningin Blanche van Navarra. Een link met een andere regio waar ik over 3 maanden hoop te lopen. Haar zoon, Thibaud IV, werd graaf van Champagne en koning van Navarra (1201-1253). Ook weer grappig want de Navarra-wijnen op eiken gerijpt en hele goede champagne zijn mijn goden-dranken.
Na een heerlijke lunch in de zon en het drogen van mijn tent liep ik verder door t zonovergoten Franse land. Om 5 uur liep ik Sezanne binnen over de Rue de Paris, ik ben hier 100km van Parijs. Op zoek naar Rue de Aristide Briand, daar bevindt zich n foyer. Geen idee wat het is. Maar dat werd snel duidelijk, het was n rusthuis voor nonnen en bejaarden. Ik stond voor de deur en zuster Anne-Francoise meldde zich enkele minuten later. Gelukkig sprak zij ook Duits, want zij is Zwitsers. De 2 gastkamers waren gereserveerd, maar zij had nog n matras in de kappersruimte. Super. Om kwart voor zeven eten. Dus snel douchen en aanschuiven. De 2 andere pelgrims waren er nog niet. Ik kreeg potage aux legume avec beaucoup du pain. Van de zuster n glaasje champagne. En t hoofdgerecht poireau met iets onbestendigs wat leek op witte worstje. Van de zuster 2 hamlappen. En danoontje na. Ja pelgrims hebben honger en dat klopt. Ondertussen zat ik n toneelspel op te voeren met n ondeugende oude Francaise. Zij zat geïsoleerd en ik wist wel waarom. Erg aanwezig en ondeugend. Dat laatste sprak mij wel aan, op t eind kwam ze toch even voorzichtig n praatje maken. Nog even het stadje in, in de plaatselijke pub n kopje espresso en voor 9 uur binnen. Omdat de 2 anderen niet waren gekomen, mocht ik op een van de kamers. Spullen gepakt en slapen. Om half acht ontbijten, stempel en betalen.
De volgende ochtend was Anne-Francoise al aanwezig. Ik kreeg mijn ontbijtplek en kreeg van haar nog brie en n halve stokbrood om mee te nemen, dat kwam later heel goed van pas. Foto laten nemen en om 9 uur stond ik in de lichte regen buiten richting Rue du Vendieu en Mery-sur-seine, 36km verderop. Daar kan ik bij de Marianisten onderdak krijgen. Dus nog n hele tippel. Enfin om n lang verhaal kort te maken t begon te regenen. Eiindelijk mijn poncho aan en s middags kilometerslang langs n oude spoorlijn met n zonnetje. 2 reeën sprongen voor mij het bos in en de voorjaarsstruiken stonden in bloei en hebben de spoorlijn overgenomen en geurden heerlijk. De vogels zongen er op los. Rond kwart over zes liep ik de Seine over en ging naar het huis waar de Marianisten wonen. 5 namen op de deur en Philippe deed open. Ik reserveer nooit dus n lichte paniek was merkbaar. Ik heb mijn excuus altijd klaar en even later werd mijn herberg 'Bergerette' pal langs de Seine geïntroduceerd. Weer alleen in n ruimte met douche en wc. Ik begin te wennen aan deze luxe, dit keer met n vrijwillige donatie. Om kwart over zeven zat ik te dineren met Robbert, Jean en Philippe. De ketel was kapot dus geen verwarming. De maaltijd was eenvoudig: tomatensoep, macaroni met aardappelen en bruine bonen en kwark na met cerise in siroop. Ik nam nog wat wijn met de kenner Robbert. En ook dit keer geen afwas. Ik mocht de krant meenemen en haalde nog wat boodschappen. Vroeg onder de dekens. De volgende ochtend om kwart over acht ontbijten. Grappig die soepkommen met koffie. Ik had het al eerder meegemaakt. De zelfgemaakte fraise was lekker zoet. Philippe belde toch naar het seminarie in Troyes. Je moest reserveren anders kom je er niet in. Vooruit dan maar. Speciaal was de levensgrote ridder boven op de kerk in Mery-sur-Seine. Philippe vertelde dat het Jeanne d'Arc was. Bijzonder, de kerk zelf was als veel kerken niet meer in gebruik. Het is n prachtige dag, witte wolken en zon en warm. De route eenvoudig, gisteren n oud niet meer in gebruik zijnde spoorlijn en vandaag 23km langs n niet meer in gebruik zijnde kanaal. Le Canal Haut Seine richting Troyes. De laatste 7 naar Troyes en dan op zoek naar t seminarie, rond 6 uur. De route was eentonig, door de afstand en de reservering kon ik niet afwijken. Het stadje 'Payne' heeft n rijke tempeliers-verleden. Volgens Philippe komt daar het woord 'pain' vandaan. Dat zoeken we op. Philippe wist ook alle data van de heiligen. De dag van Dominicus is 8 augustus en van St Jacques 25 juli. Enfin rond 6 uur liep ik Troyes binnen. Richting de kathedraal waar n Frans echtpaar mij op de foto nam. Ze zagen de coquille niet zo gauw, maar ik heb n moderne zilverkleurige boven mijn 2 roosjes en lampje. Veel vakwerkhuizen en n bijzondere sfeer. Morgen maar eens rustig bekijken. Eerst op zoek naar t seminarie en de heer Bodel. Die uiteindelijk rond 7 uur met zijn radijsjes van t land achter t gebouw tevoorschijn kwam. Kamer nummer 7, klinkt goed.
Met douche een hele ruime. Slapen en douche voor 19,50 euro. Vlakbij de kathedraal en hotel petit Louvre. Nu zit ik dit te typen in bar Mix Cite met n biertje, dan naar de pizzeria om t te plaatsen op de blog en even iets te eten.